Jak to robili Chińczycy?

Pan domu zazwyczaj miał do dyspozycji oprócz żon służące i nałożnice. Z żonami bywało różnie, natomiast z pozostałymi kobietami swojego „haremu” zabawiał się przy każdej okazji, ale choć je zaspokajał, to ich nie zapładniał. Dzięki temu zgodnie z ideą  taoizmu zyskiwał od nich ich energię jin, nie tracąc przy tym swojej jang, która by uszła wraz z nasieniem. 

W czasach dynastii Han cesarz – oprócz cesarzowej – miał 31 żon, 81 nałożnic, nie mówiąc o wielkiej liczbie pałacowych służebnic wszelkiej maści i zawsze do dyspozycji…W związku z tym pełna mocą Jang uszczęśliwiał cesarzową tylko raz w miesiącu, resztę sił zachowując dla innych żon. Ale  mimo to w ciągu roku rekordzista – Żółty Cesarz – uprawiał seks z 1200 kobietami!

W zachowanych chińskich tekstach erotycznych, takich jak „Czerwony Pędzelek” opisuje się ponad 30 pozycji seksualnych. Niektóre wymagały wręcz akrobatycznej zręczności, jak pozycja „pies wczesnej jesieni”, w której partnerzy opierali się o siebie plecami podczas stosunku. Powiecie, że to niemożliwe? A jednak…

W „tańcu białych feniksów” brały udział dwie kobiety i jeden mężczyzna. Kobiety kładły się przywierając do siebie brzuchami, a ta na dole unosiła nogi, by ich pochwy były zwrócone ku sobie. Najwygodniej miał tu mężczyzna – siadał przy nich ze skrzyżowanymi nogami i zaspokajał to jedną, to druga na zmianę…Nie znaczy to, że chińskie kobiety nie wykazywały się inwencją w seksie – to właśnie one wymyśliły podwójnego sztucznego członka, dzięki któremu dwie kobiety mogły sobie dawać rozkosz nawzajem.

Niestety, wiele chińskich odkryć w dziedzinie seksu popadło w zapomnienie. Z jednej strony to oczywiście szkoda – ale z drugiej…całkiem spore pole do popisu dla samodzielnych odkryć!